در 40 صفحه ورد قابل ویرایش فهرست صفحه مقدمه.....................................................................................................................مقاله بررسی مجموعه قوانین بورس و اوراق بهادار|40090517|uvq|تحقیق بررسی مجموعه قوانین بورس و اوراق بهادار,پژوهش بررسی مجموعه قوانین بورس و اوراق بهادار,مقاله بررسی مجموعه قوانین بورس و اوراق بهادار,دانلود تحقیق بررسی مجموعه قوانین بورس و اوراق بهادار,بررسی مجموعه قوانین بورس و اوراق بهادار,مجموعه قوانین ,بورس, اوراق بهادار
یکی از برترین فایل های قابل دانلود با عنوان مقاله بررسی مجموعه قوانین بورس و اوراق بهادارآماده دریافت می باشد .

⚡دانلود

در 40 صفحه ورد قابل ویرایش

فهرست

صفحه

مقدمه.......................................................................................................................... 1

قانون تأسیس بورس اوراق بهادار........................................................................ 2- 14

آیین نامة اجرایی سازمان كارگزاران.................................................................... 15-33

پذیرش شركتها در بورس.................................................................................... 34-40




مقدمه

بورس اوراق بهادار ، بازار خاصی است كه حد آن داد و ستد اوراق بهادار توسط كارگزاران بورس، مطابق قانون تأسیس بورس اوراق بهادار انجام می گیرد

شرایط مناسب هر فعالیت قانونمند در گرو حضور مجموعه قانونی منسجم و متناسب با آن كه با طرح مقرارات جدید ابعاد تازه تری برای فعالیت پدید آورد یا ابهام های قانونی موجود را برطرف سازد از این رو گاه مراجعه به مجموعه های مطول اما پراكنده قانونی، نشان می دهد كه چگونه قانون گذار با پاره ای پیش بینی های هوشمندانه بستر قانونی مناسب برای تكوین و تداوم فعالیت های نو بنیاد را پدید آورده است.




قانون تأسیس بورس اوراق بهادار

مادة 1. تعاریف زیر، ازلحاظ این قانون معتبر است.

1) بورس اوراق بهادار، بازار خاصی است كه در آن داد وستد اوراق بهادار، توسط كارگزاران بورس، طبق این قانون انجام می گیرد.

2) اوراق بهادار، عبارت است از سهام شركتهای سهامی، واریزنامه های صادراتی و اوراق مشاركت [1]و اوراق قرضه صادر شده از طرف شركتها و شهرداریها و مؤسسات و ابسته به دولت و خزانه داری كل، كه قابل معامله و نقل و انتقال باشد.

3) كارگزاران بورس، اشخاصی هستند كه شغل آنها دادوستد اوراق بهادار است و معاملات در بورس منحصراً توسط این اشخاص انجام می گیرد.

4) فهرست نرخها، سندی رسمی است كه به منظور مشخص كردن اوراق معامله شده و تعداد آنها و قیمتهایی كه دادو ستد این اوراق به آن قیمتها انجام یافته است، تنظیم و اعلان می شود.

مادة 2. اركان بورس، عبارت است از : شورای بورس، هیأت پذیرش اوراق بهادار، سازمان كارگزاران بورس، هیأت داوری بورس.

مادة 3: شورای بورس، از اعضای زیر تشكیل می شود:

1)دادستان كل كشور یا معاون او

2) رئیس كل بانك مركزی جمهوری اسلامی ایران یا قائم مقام او

3) معاون وزارت اقتصاد[2]

4) خزانه دار كل

5) رئیس كانون بانكها یا نماینده او[3]

6) رئیس اتاق صنایع و معادن ایران یا نمایندة او

7) رئیس اتاق بازرگانی تهران یا نمایندة او[4]

8) رئیس هیأت مدیرة بورس

9) سه نفر شخصیت مالی و اقتصادی، به پیشنهاد وزرای دارایی و اقتصاد و تصویب هیأت وزیران، برای مدت سه سال، با امكان تجدید انتخاب آنان.[5]

10) ریاست شورای مزبور به عهدة رئیس كل بانك مركزی ایران و در غیاب او، به عهدة قائم مقام بانك مركزی خواهد بود.

مادة 4: وظایف شورای بورس، به قرار زیر است:

1) تصویب آیین نامه ها و مقررات لازم برای اجرای این قانون

2)نظارت در اجرای این قانون و آیین نامه های مربوط و اعزام نمایندة ناظر در هیأت مدیره و هیأت پذیرش

3)تعیین یك نمایندة اصلی و یك نمایندة علی البدل برای عضویت در هیأت داوری

4) تجدید نظر نسبت به تصمیمهای هیأت مدیره، طبق مادة 10 و نسبت به تصمیمات پذیرش اوراق بهادار، طبق مادة 7 این قانون

تبصرة 1- نمایندگان شورای بورس، كه برای چهار سال انتخاب می شوند، برای اجرای قوانین و مقررات نظارت می كنند و می توانند در جلسات هیأت مدیرة بورس و در جلسات هیأت پذیرش اوراق بهادار حضور یابند و نظر مشورتی خود را اظهار كنند و نیز می توانند نسبت به تصمیمات متخذه درهیأتهای مزبور اعتراض كنند و اعتراضات خود را به شورای بورس تسلیم نمایند.

تبصره 2- شورای بورس، حداكثر ظرف یك ماه ازتاریخ اعتراض، به موضوع رسیدگی می نماید و در صورتی كه تصمیمات متخذه از طرف هیأت مدیره یا هیأت پذیرش را مخالف قوانین و مقررات تشخیص دهد، نسبت به لغو آنها اقدام خواهد كرد.

مادة 5: هیأت پذیرش اوراق بهادار، هیأتی است كه به منظور اخذ تصمیم نسبت به رد یا قبول اوراق بهادار در بورس یا حذف آنها،تشكیل می شود.

این هیأت از اشخاص زیر تشكیل می گردد:

1)رئیس هیأت مدیرة بورس یا قائم مقام او

2)قائم مقام رئیس كل بانك مركزی ایران

3)یك نفر كارشناس به نمایندگی كانون بانكها[6]

4)یك نفر كارشناس به نمایندگی اتاق بازرگانی تهران[7]

5)یك نفر كارشناس به نمایندگی اتاق صنایع و مهادن ایران

6)دو نفر حسابدار خبره به انتخاب شورای بورس

عضویت اشخاص مذكور در بندهای 3و4و5 مستلز تأیید شورای بورس می باشد. ریاست هیأت پذیرش، با قائم مقام رئیس كل بانك مركزی جمهوری اسلامی ایران خواهد بود.

تبصره- مدت مأموریت اعضای هیأت پذیرش به استثنای اشخاص مذكور در بندهای 1و2 این مادة، سه سال است. ولی درپایان سال اول، دو نفر از اعضای مذكور در بندهای 3و4و5و6 به قید رعه، و در پایان سال دوم، سه نفر دیگر از عضویت هیأت خارج می شوند و جانشین آنان تعیین می گردد.

تجدید مأموریت اعضای هیأت پذیرش بلامانع است، لیكن هیچ یك از اعضای هیأت پذیرش به استثنای اشخاص مذكور در بندهای (1و2) نمی تواند بیش از دو دورة متوالی عضویت هیأت پذیرش را داشته باشد.

مادة 6: كلیة درخواستهای پذیرش اوراق بهادار توسط، هیأت مدیره، برای رسیدگی و اتخاذ تصمیم به هیأت پذیرش تسلیم می گردد و هیأت پذیرش مكلف است طبق مقررات آیین نامة مربوط، در كوتاهترین مدت به آنها رسیدگی و تصمیم خود را دائر به رد یا قبول، اعلام كند. نسبت به حذف اوراق بهادار از فهرست نرخها نیز به طریق فوق عمل خواهد شد.

مادة 7: تصمیمات هیأت پذیرش تا 10 روز از تاریخ اعلام به هیأت مدیرة بورس، طبق آیین نامه، قابل تجدید نظر در شورای بورس خواهد بود.

اشخاص ذیل می توانند نسبت به تصمیم هیأت پذیرش اعتراض و تقاضای تجدید نظر نمایند:

1)ناظر شورای بورس

2)نمایندة هیأت مدیرة بورس

3) اشخاصی كه تقاضایشان رد شده و یا اوراق بهادار مربوط به آنان، از فهرست نرخها حذف گردیده است.

تصمیمات هیأت پذیرش، در مورد حذف اوراق بهادار ازفهرست نرخها، بلافاصله اجراء می شود و تقاضای تجدید نظر، مانع اجرای آن نیست.

مادة 8: بورس به وسیله سازمان كارگزاران بورس اداره می شود. سازمان مزبور، دارای شخصیت حقوقی خواهد بود.

مادة 9: سازمان كارگزاران بورس، به وسیلة هیأت مدیره ای به نام هیأت مدیرة بورس، اداره می شود كه عدة اعضای آن در آیین نامة اجرایی معین خواهد شد.

اعضای مزبور در موقع تأسیس بورس، از میان كارگزاران مندرج در مادة 32 این قانون، و پس از آن از میان كارگزارانی كه حداقل مدت سه سال، بلا انقطاع، به كارگزاری اشتغال داشته اند، انتخاب خواهند شد.

مادة 10: هیأت مدیرة بورس، وظایف زیر را به عهده دارد:

1)ادارة امور بورس

2)نمایندگی سازمان كارگزاران بورس در كلیة مراجع

3)رسیدگی به درخواست متقاضیان كارگزاری و صدور اجازه و اعلام تمام كارگزاران شاغل

4)تنظیم و اعلان فهرست نرخهای اوراق بهادار، بلافاصله پس از هر جلسه

5)نظارت بر حسن انجام تعهدات كارگزاران بورس نسبت به یكدیگر و اشخاص ثالث

6)رفع اختلافهای حرفه ای كارگزاران در بورس و رسیدگی و اتخاذ تصمیم نسبت به تخلفات آنان از مقررات بورس

7) تأمین انتظامات بورس و اخذ تصمیمهای انضباطی نسبت به كارگزاران و كاركنان بورس و سایر كسانی كه در بورس رفت و آمد می كنند، طبق آیین نامة مربوط.

تبصره- كارگزاران بورس و مأموران آنان كه به تنبیهات تعلیق یا اخراج محكوم شده باشند و متقاضیان كارگزاری و اشخاصی كه تقاضای رفت و آمد آنان به بورس به هر عنوان رد شده باشد، می توانند از شورای بورس تقاضای تجدید نظر نمایند.

مادة 11: كارگزاران بورس، به دو دسته تقسیم می شوند:

دسته اول - اشخاص حقیقی كه طبق مقررات این قانون، به كارگزاری بورس پذیرفته می شوند.

دسته دوم- موسسات مالی و اعتباری ایرانیانی كه صلاحیتشان مورد تأیید بانك مركزی جمهوری اسلامی ایران قرار گرفته باشد.

این مؤسسات وظایفی را كه از حیث كارگزاری به عهده خواهند داشت به وسیلة نمایندگان خود انجام می دهند.

مادة 12: كارگزاران دسته اول و همچنین نمایندگان كارگزاران دسته دوم باید دارای شرایط زیر باشند:

1) تابعیت ایران

2) نداشتن پیشینة محكومیت كیفری مؤثر

3) داشتن حسن شهرت

4) داشتن لااقل بیست وپنج سال سن

5) داشتن لااقل مدت سه سال سابقة كارآموزی نزدیك یا چند كارگزار

6) گذراندن امتحان نظری و حرفه ای، بر طبق آیین نامه

7) اجازة هیأت مدیرة بورس

نسبت به كارگزاران دسته دوم( مؤسسات مالی و اعتباری) فقط رعایت بندهای 1و7 این مادة لازم است، ولی نمایندگان آنها باید دارای تمام شرایط یاد شده باشند.

مادة 13: كارگزارات باید برای جبران خسارتی كه ممكن است از عملیات آنان متوجه طرفین معامله شود، به یكی از طرق ذیل، تضمین كافی نزد بانك مركزی جمهوری اسلامی ایران بسپارند:

الف) سپردة نقدی یا ضمانت بانكی بدون قید و شرط

ب) وثیقة غیر منقول یا سهامی كه مورد قبول شورای بورس باشد.

میزان تضمینی كه باید سپرده شود، بر حسب ضرورت، هر چند مدت یك بار، توسط شورای بورس تعیین خواهد شد.[8]

مادة 14: هیچ كارگزاری نمی تواند به شغل كارگزاری بورس اشتغال ورزد مگر آنكه نامش در لوحه كارگزاران بورس درج شده باشد.

مادة 15: كارگزاران دسته اول نمی توانند به طور مستقیم یا غیر مستقیم شغل دیگری غیر از كارگزاری بورس داشته باشد.

مادة 16: كارگزاران نمی توانند عملیات زیر را به نام خود یا اشخاص دیگر انجام دهند:

1) انتشار اوراق بهادار

2) قبول سپرده، مگر آنچه مربوط به اجرای حرفة ایشان باشد.

3) تنزیل اوراق تجاری از قبیل سفته و برات

كارگزاران دسته دوم، فقط در حدود مقررات قانون بانكی و پولی كشور و سایر قوانین مربوط، می توانند به عملیات مزبور اشتغال ورزند.

مادة 17: هیأت داوری بورس، كه به طور دایم تشكیل می گردد، به اختلافات بین كارگزاران با یكدیگر و به اختلافات بین فروشندگان یا خریداران یا كارگزاران كه از معاملات در بورس ناشی گردد، رسیدگی می كند.

این هیأت، از یك نفر نمایندة وزارات دادگستری، كه از بین رؤسای شعب و یا مستشاران دیوان عالی كشور انتخاب خواهد شد و یك نفر نمایندة شورای بورس و یك نفر نمایندة مشترك اتاق صنایع و معادن ایران و اتاق بازرگانی تهران، تشكیل می شود.

وزیر دادگستری از بین قضات دیوان عالی كشور و شورای بورس، طبق بند 3 مادة 4 و اتاقهای مذكور مشتركاً هر یك، علاوه بر نمایندة اصلی خود، یك نفر را نیز به عنوان عضو علی البدل تعیین و معرفی می نمایند. عضو علی البدل در صورت غیبت عضو اصلی مربوط، در هیأت داوری بورس شركت خواهد كرد.

ریاست هیأت داوری بورس، به عهده نمایندة وزارت دادگستری است.

مادة 18: در هیأت داوری بورس، رسیدگی به اختلافات، تابع تشریفات مقرر در آیین نامه مربوط خواهد بود. هر یك از طرفین اختلاف می توانند موضوع درخواست خود را به اطلاع هیأت داوری رسانده و تقاضای صدور رأی نمایند.

هیأت داوری بورس باید فی المجلس به موضوع اختلاف رسیدگی و رأی خود را اعلام نماید.

در صورتی كه رسیدگی و اعلام رأی در همان جلسه ممكن نباشد، هیأت داوری باید حداكثر ظرف سه روز، رأی خود را صادر و اعلام كند. رأی انی هیأت لازم الاجراست و ادارة ثبت اسناد مكلف است كه طبق مقررات راجع به اجرای اسناد رسمی، آن را اجرا كند.

مادة 19: در بورس، فقط اوراق بهادار مورد معامله قرار می گیرد كه از طرف مؤسسات ایرانی صادر گردیده و مورد قبول هیأت پذیرش واقع شده باشد برای پذیرش اسناد خزانه و اوراق قرضة صادر شده از طرف دولت و درج آنها در فهرست نرخها، تقاضای وزیر دارایی كافی است.

مادة 20: معاملات بورس باید در جلسات رسمی بورس، كه با حضور و تحت نظارت نمایندة هیأت مدیره بورس تشكیل می گردد، طبق مقررات آیین نامه مربوط، انجام گیرد.

مادة 21: هر كارگزاری كه معامله های بورس را خارج از جلسات رسمی انجام دهد، علاوه بر محرومیت از شغل كارگزاری به دو تا شش ماه حبس تأدیبی و پرداخت جریمة نقدی، از پنجاه هزار ریال تا یك میلیون ریال محكوم خواهد شد.

پذیرش شركتها در بورس

بخش اول: مزایای پذیرش

پذیرش در بورس چه از نظر دارندگان و چه از نظر شركت، مزایای در بردارد. عمده ترین این مزایا عبارتند از:

1) سهام شركت های پذیرفته شده در بورس، عموماً از نقد شوندگی بیشتری نسبت به سایر شركت ها برخوردار می باشد، زیرا:

- بررسی های انجام شده در زمان پذیرش شركت ها، بهره مندی شركت از حداقل استانداردهای لازم برای عرضه عمومی را تایید می نماید.

-شركت های پذیرفته شده دربورس، ملزم به رعایت آیین نامه ها و ضوابطی هستند كه نظارتی مداوم بر عملكرد آنها را میسر می سازد.

- الزامات بازار بر نقل و انتقال سهام آن ها حاكم می باشد.

عموماً فروشندگان سهام شركت ها تمایل دارند فاصله میان قیمت عرضه و قیمت تقاضا برای سهام تا حد امكان اندك باشد. هم چنین فروشنده بتواند در زمان اندكی،خریداری باقیمت مناسب بیابد.

2) پذیرش شركت در بورس، عموماً باعث افزایش تعداد دارندگان سهام می گردد. این امر می تواند به تعادل نسبی قیمت سهام شركت منجر شده و با افزایش میزان معاملات سهام، به نزدیك شدن قیمت به ارزش واقعی كمك نماید.

3) امكان دستیابی كاركنان شركت به سهام آن از طریق بورس تسهیل می گردد. این امر خود به افزایش انگیزة آنان منجر می گردد.

4) با پذیرش شركت در بورس، سهامداران می تواننند در قبال وثیقه نمودن سهام خود تسهیلات بیشتری از اعتبار دهندگان دریافت نمایند. زمانی كه سهام شركت در بازار نظام یافته ای همانند بورس مبادله نگردد، ارزیابی آن بر مبنای ارزش دارایی ها یا حداكثر ارزیابی كارشناسان رسمی صورت می پذیرد. این شیوه های ارزیابی علاوه بر صرف هزینه و زمان بیشتر، از دقت كمتری نیز برخوردار است.

5) در هر ادغام و یا تركیب تجاری با سایر شركت ها، شركت های پذیرفته شده در بورس از وضعیت بهتری برخوردار می باشند. تجربه نشان می دهد كه شركت های پذیرفته شده در بورس با قیمت های بالاتری نسبت به شركت های مشابه خارج از بورس معامله می گردند. در مورد اخیر شركت ها بیشتر نزدیك به ارزش دفتری معامله می شوند چون معیار دقیقی برای ارزیابی آن ها وجود ندارد.

6) با پذیرش در بورس، فرایند تأمین مالی شركت تسهیل می گردد. افزایش تعداد سهامداران، دسترسی شركت به منابع مالی جدید را امكان پذیر می سازد این امر فرایند افزایش سرمایه را بهبود بخشیده و راه كارهایی همانند افزایش سرمایه از طریق صرف سهام را در اختیار شركت قرار می دهد. هم چنین شركت های پذیرفته شده در بورس می توانند پس از اخذ مجوز از بورس اقدام به انتشار اوراق مشاركت نمایند.

7) به موجب قانون مالیات های متستقیم، شركت های پذیرفته شده در بورس تا زمانی كه در فهرست شركت های بورسی قرار دارند، از معافیت مالیاتی به میزان 10 درصد برخوردار می باشند.

بخش دوم: فرآیند پذیرش

پذیرش شركت ها در بورس، منوط به اجرای فعالیت های در طی مراحل خاصی می باشد.

قسمت اول- درخواست پذیرش

1) متقاضی باید دارای شرایط و ضوابط پذیرش در این راهنما باشد.

2) درخواست نامة پذیرش به شرح مندرج در این راهنما، باید از طرف شركت، بر اساس مصوبة مجتمع و یا سهامدار عمده به بورس ارسال گردد.

3) در صورت واجد شرایط بودن متقاضی باید مدارك و مستندات مورد نیاز جهت بررسی درخواست پذیرش(مندرج دراین راهنما) را تهیه و تنظیم نموده و به مدیریت پذیرش و امور مجامع سازمان بورس اوراق بهادار ارسال دارد.

4) متقاضی ملزم به ارائه نامه ای از سوی یكی از كارگزاران رسمی سازمانه بورس اوراق بهادار، مبنی بر قبول وظیفه معرفی متقاضی، جهت پذیرش در بورس اوراق بهادار می باشد.

5) به منظور بررسی درخواست پذیرش متقاضی باید مبلغی به عنوان حق رسیدگی در وجه هیئت پذیرش اوراق بهادار پرداخت نماید. مقدار و نحوة پرداخت این مبلغ در پیوست آمده است.

قسمت دوم- مراحل بررسی درخواست پذیرش

1) بررسی با دریافت معرفی ناماه كارگزار رسمی مبنی بر درخواست پذیرش متقاضی در بورس اوراق بهادار آغاز می گردد.

2) جهت بررسی درخواست پذیرش، مدارك و مستندات مورد نیاز از متقاضی اخذ می گردد.

3) مدارك ارسالی متقاضی در مدیریت پذیرش و امور مجامع سازمان بورس اوراق بهادار، برای اطمینان از كامل بودن مورد بررسی قرار می گیرد. در صورت كامل بودن مدارك، گزارشی مقدماتی در این مدیریت تهیة می گردد. در این گزارش، شمایی كلی از وضعیت عمومی شركت ارایه می شود.

4) پس از بررسی مقدماتی، درخواست پذیرش متقاضی به همراه مدارك ارسالی با دستور دبیر كل به دبیر خانه هیئت پذیرش ارسال می شود. در این مرحلة درخواست، پس از بررسی های بیشتر و تهیة گزارش كارشناسی جهت تصیم گیری، در اختیار هیئت پذیرش قرار می گیرد.

5)هیئت پذیرش مكلف است در كوتاهترین مدت كه در هر حال نباید از دو ماه بیشتر شود، تقاضای رسیده را رسیدگی نموده و تصمیم خود را مبنی بر قبول یا رد آن، اعلام دارد.

6)در صورت پذیرفته شدن اوراق بهادار مربوطه رئیس هیئت پذیرش بی درنگ مراتب را به اطلاع ناظر شورای بورس، هیئت مدیره بورس، كارگزار معرف و متقاضی می رساند.

7)در صورت رد اوراق بهادار یاد شده، رئیس هیئت پذیرش موظف است طی گزارش كتبی مراتب را با ذكر دلیل، ابتدا به كارگزار معرف و شخص متقاضی و سپس به ناظر شورای بورس و هیئت مدیره بورس اعلام نماید.

جزییات بیشتر📜